Skip to main navigation Skip to main content Skip to page footer

Τμήμα Θεατρικών Σπουδών

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣ

 

 

 

 

 

 

Γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954.

Αποφοίτησε από την Ιωνίδειο Πρότυπο Σχολή.

Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης.

Είναι διδάκτορας του ΑΠΘ. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Düsseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Το 1984 στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “Αθήνα, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης” διοργάνωσε την πολυθεματική έκθεση “Ζωγραφικός Χώρος – Θεατρικότητα” στο Μέγαρο Κουλούρα-Μουσείο Μπενάκη.

Από το 2004 διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Το Δεκέμβριο του 2014 εξελέγη παμψηφεί αναπληρωτής-καθηγητής στο ΕΚΠΑ. Τον Απρίλιο-Μάιο του 2015 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Freie Universität του Βερολίνου. Τον Φεβρουάριο του 2020 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Stanford University, ΗΠΑ.

Υπήρξε επί σειράν ετών αρθρογράφος και επιφυλλιδογράφος στη Καθημερινή, το ΒΗΜΑ, την Ελευθεροτυπία, το Έθνος, την Αυγή, τον Ελεύθερο Τύπο, τα περιοδικά Ζυγός, Αντί, Ρεύματα κ.α. Σήμερα γράφει την ιστοσελίδα manosstefanidis.blogspot.com

Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικά περιοδικά Το Δέντρο, Μανδραγόρας, Παρέμβαση Κοζάνης, Νέο Επίπεδο, (δέ)κατα, Νέα Ευθύνη, Άρδην, κ.α..

Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της A.I.C.A. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995). Το 2005 εξελέγη μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού, του Ιονίου, του Παντείου πανεπιστημίου κ.α..

Έχει διοργανώσει πολυάριθμες εικαστικές εκθέσεις στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κέρκυρα, Λευκωσία, Λάρνακα, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Βρυξέλλες, Τόκυο, Nimes, Nice, κ.α.

Το 2013 οργάνωσε και παρουσίασε στο Μουσείο Μπενάκη την αναδρομική έκθεση του ζωγράφου-σκηνογράφου-σκηνοθέτη Κυριάκου Κατζουράκη.

Την περίοδο Οκτωβρίου 2014 – Μαρτίου 2015 παρουσίασε στο Μουσείο Βορρέ σε συνεργασία με τον Άγγελο Παπαδημητρίου την έκθεση «Ιστορία – Ειρωνεία».

Το καλοκαίρι του 2019 παρουσίασε την έκθεση «Ρέκβιεμ για μια πατρίδα;» Γλυπτική εγκατάσταση του Θόδορου Παπαγιάννη στο Γυαλί Τζαμί των Χανίων. Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ψηφίστηκε ως ο καλύτερος curator της Art Thessaloniki 4 για την έκθεση Picasso-Jankulovsky. Τον επόμενο μήνα απέσπασε το πρώτο βραβείο που θέσπισε η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών για τη συγγραφή θεατρικού έργου με το συμβολικό δράμα «Ο Τετραήμερος».

Το Μάρτιο του 2020 παρουσίασε την έκθεση και τον συλλογικό τόμο «Έρως καλός – 21 +21 δημιουργοί για τον Έρωτα» στη γκαλερί Εικαστικός Κύκλος και τον εκδοτικό οίκο University Studio Press, Θεσσαλονίκη.


Mερικά του βιβλία

  • Βλάσης Κανιάρης. Αναφορά - Επαναφορά, εκδ. Titanium, 1989 (εξαντλημένο).
  • Ελληνομουσείον. Έξι αιώνες ελληνικής ζωγραφικής, εκδ. Μίλητος, 2001.
  • Τα τεμένη της Θράκης. Εισαγωγή στην αισθητική του Ισλάμ, εκδ. Μίλητος, 2002 (ελληνικά, αγγλικά).
  • Εικονο-ΓΡΑΦΕΣ. Η ελληνική ομάδα Οπτικής Ποίησης, εκδ. Μίλητος, 2003.
  • Ελένη από χαρτί, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2003.
  • Μια Ιστορία της Ζωγραφικής. Από το Βυζάντιο στην Αναγέννηση και από τους Ιμπρεσιονιστές στον Πικάσο, εκδ. Καστανιώτη, δ΄ εκδ. 2004.
  • Ο πολιτισμός στην εποχή της μελαγχολίας, εκδ. Πολύτυπο, 2004.
  • Μικρή Πινακοθήκη. Πρόσωπα, κρίσεις και αξίες της νεοελληνικής τέχνης, εκδ. Καστανιώτη, (Β´ έκδ, 2005).
  • Το Γυάλινο Μάτι, Εκδ. ΙΡΙΣ-Φιλιππότης, 2006.
  • Εισαγωγή στην Ελληνική Γλυπτική από την αρχαιότητα ως σήμερα, εκδ. Ίρις-Α. Φιλιππότης, Γ’ εκδ. 2007.
  • Ελληνομουσείον. Γ´ έκδοση συμπληρωμένη σε 10 τόμους, Εφημερίδα Ε.Τ., 2009.
  • Ο χρόνος. Οι άνθρωποι. Οι ιστορίες τους. Μουσείο Μπενάκη, 2010
  • Ίμερος ή Η εκδίκηση της Σελήνης, Ποιήματα και πεζά, Μίλητος, 2012
  • Θόδωρος Παπαγιάννης, Τα Φαντάσματά μου, Μουσείο Μπενάκη, 2012
  • Κ. Κατζουράκης. Έργα 1963-2013 Ζωγραφική, Θέατρο, Κινηματογράφος, Εκδόσεις Μίλητος, Μουσείο Μπενάκη, Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, 2013
  • Ιστορία – Ειρωνεία, Η τέχνη της Μεταπολίτευσης, Μουσείο Βορρέ, 2014
  • Τραγούδια για το Πένθος, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015
  • Εξ ουραρνού, Το Άγιον Όρος από τα νέφη, Οδοιπορικό, εκδ. Τέχνης Οίστρος, 2016
  • Αλφαβητάριο μικρών ερωτών, 24 μικρά τραγούδια για το Α και το Ω του Έρωτα, με σχέδια του Μιχάλη Μανουσάκη, εκδ. Τέχνης Οίστρος. 2017
  • Ο μοιραίος Αλέξης, ημερολόγιο απωλειών 2014-17, δοκιμή ενός πορτραίτου, Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2017
  • Ιδιοφυία και τρέλα, Van Gogh - Χαλεπάς , 2017, εκδ. Λάβρυς
  • Το Σώμα. Ο Έρωτας, Κική Δημουλά, Μάνος Στεφανίδης, εκδ. Τέχνης Οίστρος, 2017
  • Από τον Άλιμο με θέα, Η Νεοελληνική ζωγραφική από τον Γύζη στον Μόραλη, Δήμος Αλίμου, 2018
  • Τρεις συλλέκτες, τρεις εποχές, Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, 2018
  • Κυριάκος Κατζουράκης, Αναφορά στην Γκουέρνικα, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, ΜΙΕΤ, 2019
  • Unexpected dialogue - Picasso & Jankulovski - Ceramics and Paintings, ed. OSTEN, Skopje, N. Macedonia, 2019

Οι πιο σημαντικές εκθέσεις που οργάνωσε είναι:

  • Βλάσης Κανιάρης, Αναφορά – Επαναφορά 1958-1988, Γκαλερί Titanium, 1989-90.
  • Αναφορά στο Μπουζιάνη, Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών,1989.
  • Μεταίχμιον, Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών, 1990-91.
  • Andy Warhol, Εθνική Πινακοθήκη, 1993.
  • Γιάννης Σπυρόπουλος, ένας κλασικός της Αφαίρεσης, Εθνική Πινακοθήκη, 1995.
  • Περί Πάτρης, Σπίτι της Κύπρου, 1996.
  • Γλωσσαλγία, Ελληνοαμερικάνικη Ένωση-Μουσείο Φρυσίρα, 2001.
  • Η Παρέλαση της Γκιλοτίνας –Ιάσων Μολφέσης, Ελληνοαμερικανική Ένωση, 2006.
  • Αφύπνιση, Τήνιοι καλλιτέχνες στη μετάβαση από το Λαϊκό στο Λόγιο, Ίδρυμα Τηνιακού Πολυτισμού, 2006.
  • Τα Ελάχιστα Πράγματα, Καθολικός ναός του Αγίου Ιωσήφ και Μονή Ιησουϊτών, Λουτρά Τήνου, 2007.
  • Γενέθλιον, Βλάσης Κανιάρης, Μουσείο Μπενάκη, 2008-9.

Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της A.I.C.A.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995). Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών Τμήμα Θεατρικών Σπουδών και το 2009 επίκουρος καθηγητής. Από το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επίκουρος καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση.